فهرست مطالب
عنوان صفحه
فصل اول: مقدمه
1-1- دلایل انتخاب موضوع
1-2- بیان مسأله
1-3- تعریف واژه های عملیاتی
فصل دوم: بررسی پیشینه پژوهش
2-1- تاریخچه
2-2- مروری بر مقالات
فصل سوم: اهداف و فرضیات
3-1- هدف کلی
3-2- اهداف اختصاصی
3-3- فرضیات
فصل چهارم: مواد و روشها
4-1- متغیرهای تحقیق و مقیاس سنجش متغیرها
4-2- جامعه مورد بررسی، تعداد نمونه
4-3- طرح جمع آوری اطلاعات
4-4-طرح تجزیه و تحلیل آماری
4-5- مسائل اخلاقی و انسانی طرح
4-6- روش اجرای تحقیق
فصل پنجم: یافته ها
فصل ششم: بحث و نتیجه گیری
6-1- بحث
6-2- نتیجه گیری
6-3- مشکلات و پیشنهادات
منابع
ضمیمه
فهرست جداول
عنوان صفحه
جدول 4-1- ساختمان شیمیایی فیلر شیشه
جدول 5-1- مقادیر fracture toughness، استحکام خمشی و مدول خمشی نمونه های مختلف
فهرست اشکال
عنوان صفحه
شکل 4-1- قالب استفاده شده برای آزمون Fracture toughness
شکل 4-2- قالب استفاده شده برای آزمون استحکام خمشی
شکل 4-3- روش اندازه گیری خواص به روش 3-point bending
شکل 4-4- فیلر شیشه
شکل 4-5- مخلوط رزینهای Bis-GMA/TEGDMA/UDMA
شکل 4-6- مراحل تهیه کامپوزیت
شکل 5-1- چغرمگی شکست نمونه های شامل مقادیر مختلف IP-UDMA
شکل 5-2- استحکام خمشی نمونه های شامل مقادیر مختلف IP-UDMA
شکل 5-3- مدول خمشی نمونه های شامل مقادیر مختلف IP-UDMA
شکل 5-4- ارزیابی SEM سطح شکست با بزرگنمایی 8000
شکل 5-5- ارزیابی SEM سطح شکست با بزرگنمایی 100
شکل 5-6- ارزیابی سطح شکست توسط استریومیکروسکوپ
شکل 5-7- ارزیابی سطح شکست توسط استریومیکروسکوپ
شکل 5-8- منحنی نیرو به جابجایی برای آزمون چغرمگی شکست
شکل 5-9- منحنی نیرو به جابجایی برای آزمون استحکام خمشی
فصل اول
مقدمه
1-1 دلایل انتخاب موضوع:
1- با انجام
این تحقیق به این سوال پاسخ داده می شود که آیا مونومر UDMA جدید می تواند
خواص مکانیکی کامپوزیت ساخته شده از مونومرهای متداول (Bis-GMA / TEGDMA )
را بهبود بخشد.
2- توانایی انجام این تحقیق، در پژوهشگاه پلیمرو پتروشیمی ایران از نظر تخصصی و پرسنلی کاملاً وجود داشت.
3- با توجه به این که دوام ترمیمهای کامپوزیتی با خواص مکانیکی
کامپوزیتها ارتباط مستقیم دارند، پیدایش یک ترکیب جدید کامپوزیت دندانی
که بتواند این خواص را بالا ببرد، از جمله نیازها و اولویتها می باشد.
امروزه پیدایش کامپوزیتی با مونومری متفاوت که خواص مکانیکی برتری نسبت به
مونومرهای موجود داشته باشد به عنوان یک چالش در مواد دندانی در نظر گرفته
می شود.
4- ساخت این کامپوزیت آزمایشی بر اساس یک مونومر متفاوت و بررسی خواص مکانیکی آن در زمان محدود ( حدود 3 ماه ) انجام پذیر بود.
5- با توجه به
اینکه در این طرح یک نوع مونومر کاملاً جدید مورد استفاده قرار گرفت که
احتمالا می توانست تأثیرات مثبتی روی خواص کامپوزیت داشته باشد، میزان
هزینه منظور شده برای طرح در مقابل نوآوری آن بسیار ناچیز بود.
6- با توجه به
تجربیات ارزشمندی که در زمینه ساخت و بررسی خواص کامپوزیت و همچنین سنتز
مونومرهای مختلف در پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران وجود داشت و همچنین با
توجه به اینکه مونومر فوق در آزمونهای اولیه خواص خوبی را ارائه داده بود،
به کار بستن تجربیات عملی قبلی همراه با استفاده از علوم روز میتوانست
منجر به انجام پژوهشی مطابق با استانداردهای جهانی و مرزهای دانش گردد.
بدیهی است گام
نهادن در وادی علوم مواد دندانی نیاز به انجام پژوهشهایی از این نوع دارد
که می تواند باعث ارتقاء دانش و سربلندی ایران شود.
1-2- بیان مسأله:
پیدایش مونومر
Bis-GMA و کامپوزیتهای دندانی توسط Bowen و معرفی آنها به دندانپزشکی
ترمیمی بسیار موفقیت آمیز بود، بطوریکه به زودی این مواد به عنوان مواد پر
کننده زیبا مورد قبول واقع شدند. امروزه هدف نهایی تحقیقات کامپوزیتهای
دندانی پیشرفته این است که موادی تولید کنند که بتوانند در تمامی موارد
جایگزین آمالگام گردند]1[.
تاکنون مواد
گوناگونی از جمله آلیاژهای گالیوم، کامپوزیتهای بهبود یافته، گلاس
آینومرهای تقویت شده و انواع مختلف سرامیکها مورد مطالعه قرار گرفته اند.
ملاحظات کلیدی
برای مقبول بودن یک ماده مناسب شامل: قیمت پائین تر، ملاحظات محیطی،
مقاومت سایشی و مقاومت در برابر شکستگی، و راحتی کاربرد کلینیکی می باشد.
تا کنون هیچ ماده ای که تمامی این خواص را دارا باشد تهیه نشده است ولی با
توجه به پیچیدگی و قیمت بالای سرامیکهای دندانی و آلیاژهای فلزی،
کامپوزیتهای دندانی بهترین امکان برای ایجاد یک ماده جایگزین واقعی برای
آمالگام در آینده نزدیک هستند]2[.
گرچه
کامپوزیتهای دندانی امروزی کاربرد کلینیکی آسانی دارند، زیبا هستند و قیمت
نسبتاً پائینی دارند ولی همواره سه مشکل عمده در ارتباط با دوام کلینیکی
آنها مطرح می باشد: انقباض حین پخت شدن، مقاومت پائین به شکستگی، علاوه بر
اینها کامپوزیتها سایش بیشتری نسبت به سرامیکها دارند]4[. با وجود اینکه
خواص مکانیکی کامپوزیت بیشتر تحت تأثیر فیلر است ولی ماتریکس ارگانیک نیز
در استحکام، سفتی (stiffness) و مقاومت در برابر سایش نقش قابل توجهی دارد.
تغییراتی که تا کنون در کامپوزیتهای تجاری ایجاد شده بیشتر روی تکنولوژی
فیلر بوده است در حالیکه مونومر رزینی تقریبا بدون تغییر باقی مانده
است]3[.
مقاومت در برابر شکست پائین کامپوزیتهای دندانی امروزی خصوصیتی است که کاربرد آنها را بسیار محدود می سازد]4[.
تا کنون توجه بسیاری برای سنتز مونومرهای جدید شده است تا جایگزینی برای فائق آمدن بر این مشکلات فراهم شود]5[.
انتظار می رود
که با استفاده از مونومرهایی با خواص مطلوبتر بتوان دوام کلینیکی ترمیمهای
کامپوزیت را بیشتر کرده و موارد کاربرد آنها را گسترش داد]3[.
پلیمریزاسیون
نوری دی متاکریلات توسط نور مرئی در حضور یک آغاز گر نوری مناسب منجر به
تشکیل ساختار شبکه ای (Cross-Linked) می شود که در مواد دندانی کاربرد
دارد. رزینهای با پایه آکریلات بعلت واکنش پذیری بالای مونومرهای آکریلات
بیشترین استفاده را در سیستم های نورپخت (light – cure) دارند. امروزه دی
متاکریلاتهای جدید بسیاری به عنوان جایگزین برای مواد ماتریکس کامپوزیتهای
دندانی بکار رفته است تا خواص بهتری برای کامپوزیتهای دندانی حاصل شود]11[.
در پژوهشی که
در پژوهشگاه پلیمرو پتروشیمی ایران انجام شد، یک نوع مونومر رزینی یورتان
دی متاکریلات (UDMA) جدید با وزن مولکولی بالاتر، با واکنش دو اکی والان
ایزوفورون دی ایزوسیانات (IPDI) و یک اکی والان پلی اتیلن گلیکول 400
(PEG400) سنتز شده است. نتایج موجود این UDMA جدید نشان دادند که این
مونومر درجه تبدیل (degree of conversion) بالاتری در مقایسه با مونومر
Bis-GMA ای که بطور معمول استفاده می شود، دارد. همچنین refracfive index
آن خیلی نزدیک به refractive index فیلرهای شیشه ای می باشد که در
کامپوزیتهای دندانی بکار می روند.]11[ مطالعه حاضر، یک تحقیق اولیه برای
کاربرد این UDMA به عنوان مونومر کامپوزیتهای دندانی می باشد. در این
مطالعه برخی خواص مکانیکی کامپوزیت سنتز شده با درصدهای مختلف این UDMA
اندازه گیری شد و با خواص کامپوزیتی که تنها بر پایه Bis-GMA/TEGDMA بود،
مقایسه گردید.
از آنجائیکه
کامپوزیتهای امروزی برای ترمیم دندانهای خلفی نیز بکار می روند، احتمالاً
شکست (Fracture) ترمیم می تواند دلیل قابل توجهی برای Failure آن باشد.
ممکن است
نتایج مطرح شده در این تحقیق بتوانند شاخص مفیدی از مقاومت به چنین
شکستهایی باشند. همچنین می توان با تحقیقات بیشتر روی خواص دیگر کامپوزیت
ساخته شده با این مونومر جدید، آن را به کارخانه های سازنده به عنوان
کامپوزیتی با خواص مکانیکی بالا ارائه نمود.
1-3- تعریف واژه های عملی
چغرمگی شکست (Fracture toughness): یک خصوصیت ذاتی است که توانایی ماده برای مقاومت در برابر انتشار ترک (crack) از درزهای (flaw) موجود را نشان میدهد ]14[.
KIC:
شدت استرس بحرانی در نوک درز (flaw) را شرح میدهد که باعث انتشار ترک
(crack) تحت شرایط (Mode I , tensile) Plane-Strain می شود ]14[.
Plane strain: حالتی
از توزیع کرنش (strain) در ماده است که در آن مولفههای کرنش در یکی از
جهتهای (مثلا جهت z) صفر است. یعنی و فقط مولفه های کرنش در یک صفحه صفر
نیستند. با توجه به اینکه معادلات استفاده شده برای اندازه گیری Fracture
toughness برای شرایط plane strain (کرنش صفحه ای) بدست آورده شده است،
درنمونه سازی برای آزمون ضخامت نمونه به اندازهای انتخاب میشود که این
شرایط برقرار باشد. نمونههای انتخاب شده برای آزمون Fracture toughness در
کار حاضر مطابق استاندارد E399 انتخاب شدند که در آنها نمونهها به اندازه
کافی ضخیم هستند (معادل mm5/2) تا شرایط plane strain برقرار باشد
(http://www.cmmp.ucl.ac.uk/~ahh/teaching/elastic/node10.html)
شکل مولکولی UDMA جدید (IP-UDMA)
اینUDAM جدید
وزن مولکولی بالاتر و انعطاف پذیری بیشتری در مقایسه با UDAMهای تجاری
دارد. ساختار منعطف پلی اتیلن گلیکول در این مولکول میتواند به کامپوزیت
نهایی انعطافپذیری بیشتری ببخشد.
فصل دوم
بررسی پیشینه پژوهش
2-1- تاریخچه:
با بررسی سیر
پیدایش رزینهای کامپوزیتی به سیمانهای سیلیکات و سیستمهای آکریلی خواهیم
رسید. با گذشت زمان و افزودن ذرات شیشه به عنوان فیلر و نیز با پیدایش
مونومر Bis–GMA کامپوزیتهای دندانی به دنیای دندانپزشکی معرفی شدند.
کامپوزیتها بدلیل خواص مکانیکی بالاتر، انقباض کمتر در هنگام پلیمریزاسیون،
مقاومت بیشتر در برابر سایش و نهایتاً نتایج کلینیکی بهتر جایگاه ویژه ای
در دندانپزشکی یافتند و با پیدایش سیستمهای باندینگ و پیشرفت در این زمینه
به عنوان ماده ای بسیار با ارزش در دندانپزشکی ترمیمی در نظر گرفته
شدند]4و6[.
2-1-1- ساختمان و ترکیب کامپوزیتهای دندانی
کامپوزیتهای دندانی که در دندانپزشکی بکار می روند به طور کلی شامل چهار قسمت می باشند]4و8[:
1- رزین ماتریس آلی
2- فیلرهای معدنی
3- عامل اتصال دهنده ( Coupling Agent )
4- سیستم فعال کننده و آغاز کننده
بطور کلی رزین
ماتریس، زمینه ماده کامپوزیتی را تشکیل می دهد و از طریق عامل اتصال (
Coupling Agent ) ذرات فیلر را بهم مرتبط می سازد و در کنار هم نگاه می
دارد]8[.
2-1-2- ماتریس رزینی
بطور کلی در
ابتدا مونومرها بصورت مایع می باشند که طی واکنش پلیمر شدن به یک سیستم
پلیمر سخت تبدیل می گردند. این خاصیت ماده یعنی در واقع تبدیل از یک فرم
پلاستیک به جامد سخت، اجازه میدهد تا این ماده بتواند به عنوان یک ماده
ترمیمی در دندانپزشکی در نظر گرفته شود. مونومرهای رایج که در سیستم
کامپوزیتهای دندانی بکار می روند عبارتند از:
الف) Bis-GMA :
که حاصل واکنش بیس فنل. آ( Bisphenol-A ) و گلیسیدیل متاکریلات
(Glycidyl Methacrylate) می باشد و به عنوان رزین Bowen هم شناخته می شود
که در واقع نام مخترع رزین مذکور است. این رزین در مقایسه با متیل
متاکریلات دارای وزن مولکولی بالاتر بوده و این خصوصیت سبب کاهش انقباض (
Shrinkage ) ناشی از پلیمریزه شدن آن می گردد]8[.
ب) رزین یا مونومر UDMA ( Urethane dimethacrylate):
در مولکول
یورتان دیمتاکریلات، بیس فنل – آ با ایزوسیانات خطی جایگزین شده است و
همین امر باعث شده تا ویسکوزیتی این مولکول نسبت به Bis-GMA کمتر باشد.
هر دوی این
مونومرهای رزینی (Bis-GMA و UDMA) دارای وزن مولکولی بالا و لذا بسیار
ویسکوز هستند ]4و6و8[ و با اضافه نمودن مقدار کمی از فیلر، کامپوزیتی با
قوام بسیار بالا تولید می گردد که قابل استفاده در کلینیک نمی باشد]8[. به
منظور حل این مشکل مونومرهای رزینی که به عنوان کنترل کننده ویسکوزیتی
معروفند به سیستم اضافه می شوند.
ج) مونومرهای رقیق کننده:
از مونومرها
با وزن مولکولی پائین که به عنوان کنترل کننده ویسکوزیتی در ساختمان
کامپوزیتهای دندانی بکار می روند می توان متیل متاکریلات (MMA)، اتیلن
گیلکول دی متاکریلات EGDMA و تری اتیلن گلیکول دی متاکریلات (TEGDMA) را
نام برد. آخرین مونومر نام برده شده (TEGDMA) رایج ترین مونومر در این گروه
است.
کاهش در غلظت
Bis-GMA توسط TEGDMA، بسیار چشمگیر است. مخلوط 75% وزنی Bis-GMA و 25% وزنی
TEGDMA، ویسکوزیته ای معادل cp4300 (centi poise) دارد. در حالیکه مخلوط
50/50 آن CP200 غلظت دارد.
متأسفانه
اضافه کردن مونومرهای با وزن مولکولی پائین، انقباض ناشی از پخت را بالا می
برد و همین عاملی است تا میزان افزودن TEGDMA را محدود کند. مونومرهای دی
متاکریلات علاوه بررقیق کردن جزء رزینی اجازه پیوندهای شبکه ای
(cross-linking) وسیعی را میدهد که سبب می شود ماتریکس رزینی نسبت به
حلالها مقاومتر شود. مونومرهای Bis-GMA، UDMA و TEGDMA دارای باند دوگانه
کربن – کربن در دو انتهای زنجیره هستند. و وارد واکنش پخت افزایشی می شوند.
در برخی از محصولات از هردو الیگومرBis-GMA و UDMA استفاده می شود.
لازم به
ذکراست که برای جلوگیری از پلیمریزاسیون ناخواسته رزینها یک بازدارنده
مانند هیدروکینون Hydroquinone به میزان بسیار کم حدود 1/0 درصد و یا کمتر
به آنها افزوده می شود]8[.
بطور کلی اگر
چه بیش از 40 سال از فرمول رزین Bowen می گذرد اما پایه رزینی کامپوزیتهای
دندانی هنوز تغییرات اساسی نداشته که بعلت خواص بسیار خوب این رزین می باشد
همچنین بدلیل عدم جایگزینی این رزین خواص مکانیکی رزینهای کامپوزیتی نیز
بطور محدود قابل تغییر بوده و خیلی بهبود نیافته است]9[.
بر اساس
مطالعات اخیری که در جهت ارزیابی رابطه مونومر با خواص فیزیکی و مکانیکی
کامپوزیتها صورت گرفته، نقش مهم مونومر در تعیین خواص کامپوزیتهای دندانی
روشن شده است.
2-2- مروری بر مقالات
خواص مکانیکی
کامپوزیتهای دندانی بستگی به فاکتورهای زیادی از جمله ماتریکس پلیمری، ذرات
فیلر و اتصال بین فیلر و ماتریکس دارد. تاکنون مطالعات زیادی برای بهبود
خواص کامپوزیتها شده است. بسیاری از بررسی ها عدم استحکام کافی کامپوزیتها
در تحمل نیروهای بالا و مقاومت کم آنها در برابر شکست را ناشی از ضعف و کمی
مقاومت فیلرهای شیشه داخل کامپوزیت می دانند و لذا راههای مختلفی همچون
استفاده از فایبرها و ویسکرها در ساختمان کامپوزیتها را برگزیده و آنها را
آزمایش کرده اند ]40، 41، 42، 56 و 57[ شکل و میزان فیلرها روی استحکام
خمشی، مدول الاستیک در خمش، سختی (hardness) و Fracture toughness تاثیر
دارد. بر اساس مطالعه ای که Kim و همکارانش در سال 2002 انجام دادند نشان
داده شد که با افزایش میزان فیلر، استحکام خمشی، مدول الاستیک در خمش و
سختی (hardness) حداکثر بود. Fracture toughness نیز با افزایش حجم
فیلرافزایش یافت. ولی حداکثر toughness زمانی بود که حجم فیلر تقریبا حدود
%55 حجمی بود ]67[. اخیراً از ویسکرهای سرامیکی فیوز شده با سیلیکا برای
تقویت کامپوزیتها استفاده می شود ]55[. فیوژن ذرات شیشه ای سیلیکا روی سطح
ویسکرها باعث تسهیل سایلنیزه کردن آنها شده و با ایجاد سطوح خشن تر در
ویسکرها، گیر آنها را در ماتریکس بهبود می بخشد و در نتیجه باعث بهبود قابل
ملاحظه ای در خواص مکانیکی کامپوزیت ها میشود ]59[.
Ferracane
تاثیر treatment سطحی نانوفیلرها را روی خواص کامپوزیت هیبرید آزمایشی
بررسی کرد. نتایج این مطالعه نشان داد که کامپوزیتهایی که فیلر treat نشده
داشتند خواص پایین تری نشان دادند. گرچه treatment سطحی فیلرها تاثیر کمی
روی خواص مکانیکی این کامپوزیت ها داشت ]60[.
در سال 1988،
Kawaguchi و همکارانش مطالعه ای در مورد اثر ساختار مونومر روی خواص
مکانیکی رزین های Unfilled نور پخت انجام دادند. آنها 9 نوع دی متاکریلات
آروماتیک را بررسی کردند بطوریکه آنالیز اطلاعات این مطالعه نشان داد که
خواص مکانیکی این رزین های پخت شده به میزان زیادی به ساختار مونومر بستگی
دارد ]7[.
اولین نوع
رزین یورتان دی متاکریلات از هیدروکسی آلکیل متاکریلاتها و دی
ایزوسیاناتها سنتز شد. این مونومرها وزن مولکولی تقریبا برابر با Bis-GMA
دارند اما ویسکوزیتی آنها کمتر است. بیشترین مونومر از این نوع 1، 6 بیس
(متاکریلوکسی - 2 – اتوکسی کربونیل آمینو) – 2 و 4 و 4 – تری متیل هگزا
(UDMA-UEDMA) است که محصول واکنش 2- هیدروکسی اتیل متاکریلات و 2 و 4 و 4
تری متیل هگزامتیلن دی ایزوسیانات می باشد. این مونومر یا به تنهایی و یا
با ترکیب دیگر مونومرها مثل Bis-GMA و TEGDMA بکار می رود.
یورتان ها از
واکنش گروه های هیدروکسیل ثانویه Bis-GMA با ایزوسیانات ها نیز سنتز می
شوند تا سیستم های مونومری با آب دوستی کمتر ایجاد کنند. در نوعی از رزین
کامپوزیت ها گروه دی (یورتانوفنیل) متان سخت با یک گروه هگزامتیلن دی
یورتان جانشین شده که به علت کاهش ممانعت ها در برابر چرخش آزاد اطراف
پیوندها منعطف تر است. افزایش انعطاف پذیری باعث درجه تبدیل بالاتر این
گروه در مقایسه با کامپوزیتهای دیگر شده است.
فهرست منابع:
1- Wilson
NHF, Dunne SM, Gainsford ID. Current materials and techniques for direct
restorations in posterior teeth. Part2: Resin Composite Systems. Int
Dent J 1997; 47(4): 185-193
2- Kenneth J. Anusavice. Philips Science of Dental Materials. 11th ed. Saunders; 2003. Chap 15
3- Peutzfeldt A. Resin composites in dentistry: the monomer system. Eur J Oral Sci 1997; 105: 97-116
4- Gaig RG, Powers J. M. Restorative dental materials. 11th ed. St louis: Mosby; 2002. Chap9
5- Atai M,
Nekoomanesh M Hashemi SA, Amani S. Physical and mechanical properties of
an experimental dental composite based on a new monomer. Dent Mater
2004; 20, 663-668
6- Roberson TM, Heyman H, Swift EJ. Studevants Art and Science of Operative Dentistry. 4th ed. Stlouis: Mosby; 2002, Chap 4
7- Kawaguchi
M, Fukushima T. Effect of monomer Structure on the mechanical properties
of light-cured unfilled resins. Dent Mater J 1988; 7(2): 174-181
8- Vannoort R. Introduction to dental materials. 2nd ed St Louis: Mosby; 2002. Chap 1. 6,3.4.
9- Leinfelder KF. New developments in Resin Restorative Systems. J Am Dent Assoc 1997; 128 (5): 573-581.
10- Jackson RD, Morgan M. The new Posterior resins and a simplified placament technique. J Am Dent Assoc 2000; 131(3): 375-383
11- Atai
M,Ghaemi M, Ahmadi M, Synthesis, characterization and curingproperties
of a noveluerthane dimethacrylate monomer fordental application. MSc
Thesis/ 2005, Polymer and Petrochemical Instute. Tehran, Iran.
12- Ruddle
DE, Maloney MM, Thompson IY. Effect of novel filler particles on the
mechanical and wear properties of dental composites. Dent Mater 2002;
18(1): 72-80
13- Ferracane JL. Materials in dentistry Principles and applications. 1st ed. philadelphia JB: Lippincott Co; 1995
14- Ferracane
JL. Berge, H.X. Fracture toughness of experimental dental Composites
aged in ethanol. J Dent. Res 1995 74(7): 1418-1423
15- Ferracane JL. Effect of admixed HDPE on properties of composites
16- Debnath
S, Ranade R, Wunder S.L Interface effect on mechanical properties of
particle reinforced composites. Dent Mater 2004; (20), 677-686
17- Miyazaki
M. Oshida Y. Effect of light exposure on Fracture toughness and flexural
strenght of light-cured composites. Dent Mater, 1996; 1(2): 328-332
18- Yap A. Chung SM. Chow WS. Facture resistance of compomer and dental Composites. Operative Dentistry.2004; 29-1, 29-34
19- Esteban D. Bonilla. Fracture toughness of nine flowable resin composites J Prosthet Dent 2003; 89: 261-7
20- Esteban D. Bonilla, Mardirssian G. Fracture toughness of posterior resin composites. Quintessence lnt 2001; 32: 206-210
21- Drummond
Jh. Linhong Lin, and Klaus J. Evaluation of Fracture toughness of a
fiber containing dental composit after flexural fatigue Dent Mater 2004;
20 (6): 591-599
22-
Nekoomanesh M, Hashemis. A, Atai M. Synthesis and characterization of a
dental adhesive monomer and an investigation into the effect of filler
on the properties of dental composites. PhD Thesis. Iran. Polymer and
petrochemical Institute 2004
23- Griffith AA. The phenomer of rupture and flaw in Solids. Phil Trans serles A 1920; 221: 163-198
24- Irwin GR. Analysis of stresses and strains near the end of a crack transversing a plate. J Appl Mech 1957; 24: 361-64.
25- Mecholsky JJ, Fracture mechanics principles. Dent Mater 1995; 11:11-112
26- Fujishima
A, Ferracane JL. Comparison of four modes of Fracture toughness testing
for dental composites. Dent Mater 1996; 12: 38-43.
27- Uctasli S, Harrington E, Wilson H J, The Fracture toughness of dental materials. J Oral Rehab 1995; 22: 877-886
28- Pilliar
RM, Vowles R, Williams DF. The effect of environmental aging on the
Fracture toughness of dental composites. J Dent Res 1987; 66(3):
722-726.
29- Toparli
M, Aksoy T. Fracture toughness determination of composite resin and
dentin /composite resin adhesive interfaces by laboratory testing and
finite element models. Dent Mater 1998; 14: 287-293.
30- Shcerrer
SS, Botsis J, Studer M, Pini M, Wiskott HW. Fracture toughness of aged
dental composites in combined Mode I and Mode II loading. J Biomed Mater
Res 2000: 53: 362-370.
31- Ruse ND,
Troczynski T, Mac Entee MI, Feduik D. Novel Fracture tonghness test
using a notchless triangular prism (NTP) specimen. J Biomed Mater Res
1996; 31: 457-463
32- Raman M,
Pidaparti V, Mark W. Fracture toughness determination of dental
materials by labatory testing and finite element models. J Biomed Mater
Res 1995; 29: 309-314.
33- Asmussen
E, Peutzfeldt, Infruence of UEDMA, Bis-GAM and TEGDMA on selected
mechanical properties of experimental resin composites. Dent Mater 1998;
January, 14: 51-56.
34- Pereira
S.G., Osorio R, Toledano M, Evaluation of two Bis-GMA analogues as
potential monomer diluents to improve the mechanical properties of
light-cured composite reisns, Dent Mater 2005; 21, 823-830.
35- H.H.K.XU Direct resin composite containing ceramic whiskers and procured glass Ionomer. Dent Mater 2000; 16, 356-363.
36- Kavarik
R.E., Ergle H.W., Fairhurst C.W. Effects of specimen geometry on the
measurement of Fracture toughness. Dent Mater 1991; July, (7) 166-169.
37- - Ikejima
I, Nomoto R, McCabe JF. Shear punch strength and flexural strength of
model composites with varying filler volume fraction, particle size and
silanation. Dent Mater 2003; 19(3): 206-211.
38- New American Dental Association specification no.27 for direct filling resins. J Am Dent Asocc 1977; 94: 1191-1194.
39-
International Standard ISO 4049, Dentistry-Polymer-based filling,
restorative and luting materials. Third edition 2000-07-15. P:15-18.
40- Knobloch LA. , Kerby R.E. Seghi R, Fracture toughness of packable and converntional composite materials.2002; 88: 307-13.
41- Indrani
D.J. Cook WD, Televantos F. Fracture toughness of water-aged resing
composite restorative material Dent Mater 1995; 11: 201-207.
42- Asmussen
E, Peutzfelt, A. Mechanical properties of heat treated restorative
resins for use in the inaly/onlay technique. Scand J Dent Res 1990; 98:
564-567.
43-
Peutzfeldt A. Asmussen E. Influence of aldehydes on selected mechanical
properties of resin composites. J Dent Res 1992; 71: 1522-1524.
44- Atsuta M,
Nakabayashi N, Masuhara E. Hard methacrylic polymers. II. Copolymers of
methyl methacrylate J Biomed Mater Res1971; 5: 183-195.
45- Gladys S,
Van Meerbeek B, Braem M, Lambrechts P, Vanherle G. Comparative physico
-mechanical characterization of new hybrid restorative materials with
conventional Glass- Ionomer and resin composite restorative materials.
J. Dent Res 1997; 76(4): 883-894.
46- Craig Pen RW, Tesk JA. Diametral tensile strength and dental composites. Dent Mater 1987; 3:46-48.
47- Zidan O, Asmussen E, Jorgensen KD. Tensile strength of Restorative resins. Scand J Dent Res 1980; 88(3): 285-289.
48- Hannah CM, Combe EC. Mechanical properties of composite restorative materials. Br Dent J 1976; 140: 167-173.
49- Kawaguchi
M, Fukushima T, Miyazaki K. Synthesis and physical properties of
polyfunctional methacrylates. Por 4. Synthesis and physical properties
of aromatic dimethacrylate copolymers. Dent Mater J 1984; 3: 272-279.
50- Matsukawa
S. Hayakawa T. Nemoto K. Development of high-toughness resin for dental
applications. Dent Mater 1994; 10: 343-346.
51- Asmussen
E, Peutzfeldt, A. Infruence of UEDMA, Bis-GAM and TEGDMA on selected
mechanical properties of experimental resin composites. Dent Mater 1998;
January, 14: 51-6.
52- Ferracane
JL, Berge HX, Condon JR, In vitro aging of dental composites in
water-effect of degree of conversion, filler volume, and filler matrix
couping. J Biomed Mater Res 1998; 42: 465-72.
53- Palin W.M
Fleming G.J.P., Marquis P.M. The reliability of standardized flexure
strength testing procedures for a light-activated resin- based
composite. Dent Mater 2005; 21: 911-919.
54- Ferrance
JL. Antonio R.C. Matsumoto H. Variables affecting the Fracture toughness
of dental composites. J Dent Res 1987; 66 (6): 1140-1145.
55- Hockin
H.K., Quinn JB, Smith D.T, Dental resin Composites Containing Silica –
fused whishers – effects of whisker – to – silica ratio on Fracture
toughness and indentation properties 2002; 23, 735-742
56- Krause
WR, Park SH, Straup RA. Mechanical properties of Bis-GMA resin short
glass fiber composites. J Biomed Mat Res 1989; 23:1195-211
57- Bayne SC-
Thompson JY. Mechanical property analysis of two admixed PRIMM –
modified commercial dental composites Acad Dent Mater Trans 1996; 9: 238
58- Cook WD.
Moopnar M. Influence of chemical structure on the fracture behaviour of
dimethacrylate composite resins. Bioaterial 1990; (11), 272-6
59- Xu HHK,
Matrin TA, Antonucci JM, Eichmiller FC. Ceramic Whisker reinforcement of
dental resin composites. J Dent Res 1999; 78: 706-12
60- Musanje
L, Ferracane JL. Effects of resin formulation and nonofiller surface
treatment on the properties of experimental hybrid resin composites.
Biomaterials 2004; 4065-71
61- Pilliar
RM, Vowles R, Williams DF. The effect of environment aging on the
Fracture toughness of dental composites. J Dent Res 1987; 66: 722-6
62- Uctasli
S, Wilson HJ, Zaimoglu L. Variables affecting the Fracture toughness of
resin – based inlay/ onlay systems. J Oral Rehab 1993; 20: 423-31
63- Pilliar RM, Smith DC, Maric B. KIC of dental composites using the short-rod KIC test. J Dent Res 1986; 65: 1307-14
64- Ferracane
JL, Berge HX, Conden JR. Invitro aging of dental composites in water –
effect of degree of conversion, filler volume, and filler / matrix
coupling. J Biomed Mater Res 1998; 42: 465-72
65- Xu HHK. Long term water aging of whisker – reinforced polymer matrix composites. J Dent Res 2003; 82: 48-52
66- Soderholm
K-J, Mukherjee R. filler leachability of composites stored in distilled
water or artificial saliva. J Dent Res 1996; 75: 1692-9
67- Kim K.H,
Okuno O. The effect of filler loading and morphology on the mechanical
properties of contemporary composites. J Prosthet Dent 2002; 87: 642-9
68- Scherrer
SS, Botsis J, Studer M. Fracture toughness of aged dental composites in
combined Mode I and Mode II loading J Biomed Mater. Res (Applied
Biomoterials) 53(4) 362-370
